Kennen jullie dat, dat je eigenlijk niet stil kunt zitten? Of zoals in mijn geval niet stil kunt liggen? Wat dat betreft lijk ik op mijn moeder. Die was ook altijd bezig. Ook al doe ik niets meer aan het huishouden, boodschappen doen, eten koken enzovoorts, toch ben ik voortdurend bezig.
Alleen als de pijn erg toeslaat en ik dan wat extra pilletjes tegen de pijn neem, word ik gedwongen om stil te liggen, domweg omdat ik dan in slaap val. En dat vind ik al frustrerend genoeg. Ik heb al zo weinig tijd voor al die leuke dingen die ik nog wil maken en die allemaal ergens op mijn laptopje of in mijn hoofd aan het broeien en borrelen zijn.
En dan vind ik het ook nog lastig om iets af te maken. Meestal omdat ik iets tegen kom dat op dat moment net even iets leuker is dan dat waar ik mee bezig ben. Vandaar dat Jan ook regelmatig moppert als de (inmiddels aardige gegroeide) hoeveelheid wolletjes en katoentjes weer wordt uitgebreid. In de kamer staan op dit moment al maanden plastic voorraadbakken in allerlei maten die vol zitten met alles wat ik heb verzameld. Inmiddels ben ik wel zover dat alles is gesorteerd en dat wat bij elkaar hoort ook in dezelfde bak zit. Ik kan zien wat er in iedere bak zit en de etiketten liggen klaar, zodat ik ook nog op de bak kan schrijven wat erin zit. De bedoeling is dan om daarna de patronen die ik heb uitgezocht in de bak met de daarvoor bestemde wolletjes te stoppen. De stapel patronen is gegroeid tot een centimeter of vijftien en als ik alles zou printen wat er nog verstopt op mijn laptop staat, zou de stapel patronen uitdijen tot ongekende proporties. Dat doen we dus maar niet. Ik ga pas een patroon printen als ik met het een of ander wil beginnen.
Maar nu eerst moeten er toch dingen af. 
Naast de deken die ik jullie de vorige keer liet zien (de CAL 2014) haak ik op dit moment een peuterponcho in roze.
En er liggen ook twee sjaals te wachten.
Een van die sjaals, de Cameo van Paulina Popiolek is voor eenderde klaar. Het is een prachtig gebreid tweekleuren patroon en de kleuren zijn exact de kleuren van mijn wintercape, aqua en zwart.
De tweede sjaal waar ik nog aan moet beginnen, is de Fallen Leaves van Wieke van Keulen, een Nederlandse ontwerpster die de mooiste dingen ontwerpt en ik ben dol op haar patronen.
Deze sjaal haak ik van Unicat garen wat een prachtig kleurverloop heeft. In mijn geval van aqua naar korenblauw.
Bovendien liggen er nog een aantal sjaals die ik moet blocken. Jullie zullen je afvragen wat dat nu weer is. Nou, het komt er op neer dat je de sjaal bevochtigt, en dan op maat spant met spelden en aan de lucht laat drogen. Dat nat maken doe ik met een speciaal wolwasmiddel, Eucalan, wat je niet hoeft uit te spoelen en het garen heel zacht en minder kriebelig maakt. Maar lang staan lukt niet en dat moet je wel kunnen bij het blocken, dus de sjaals blijven nog even liggen tot na 20 mei.
En tenslotte de overzichtsfoto..
Als jullie geïnteresseerd zijn in de websites, het garen en/of de patronen, laat het dan even weten.
Tot het volgende blog!
