Kaarsjes
Mijn vader was een man die graag allerlei levenslessen op mij en mijn zusje losliet. Soms vond ik ze belachelijk. Je bent puber en dus is dan alles wat je vader je probeert te vertellen in jouw ogen klinklare onzin. Maar af en toe kwam er iets langs dat ergens in mijn geheugen bleef hangen en later in mijn leven op verschillende momenten terugkwam. Toen klonken ze niet meer belachelijk, maar begreep ik zijn bedoeling en vooral hielpen ze mij.
Eén van die uitspraken schiet op het moment regelmatig door mijn hoofd. Wat hij zei ging over kaarsjes. En dan over de manier waarop jouw kaarsje het belangrijkste kaarsje kon worden. Dat er meerdere manieren zijn om jouw kaarsje er boven uit te laten steken.
Als je de gemakkelijkste manier koos, dan blies je gewoon alle andere kaarsjes uit. Alleen jouw kaarsje brandde nog en dus was jij de belangrijkste. Maar je was wel alleen, dus er was niemand meer om jouw kaarsje te bewonderen.
Een andere manier was om jouw kaarsje te beschermen tegen elk zuchtje wind door je handen er helemaal omheen te houden. Maar dan zag ook helemaal niemand jouw kaarsje.
De mooiste manier was om jouw kaarsje wat harder te laten branden. Dat kun je alleen proberen maar je kunt ook aan anderen vragen om een keertje zachtjes jouw richting in te blazen waardoor jouw vlammetje even op zou lichten. Daarmee deed je niemand pijn.
En bovendien stimuleerde je de kaarsjes in jouw omgeving om ook om een beetje wind te vragen, zodat ieder kaarsje op zijn tijd en zijn manier even alle aandacht kreeg.
De afgelopen week plaatste ik een blog met wat humoristische gedichtjes, gewoon omdat ik even wat behoefte aan humor had. Ik kreeg hierop wat reacties maar één van de reacties deed me onmiddellijk denken aan bovenstaand gezegde van mijn vader. Ik was hier zo van onder de indruk en het raakte me zo dat ik het nu hier wil plaatsen. Het gaat om een lied van Toon Hermans. Ik kende het niet. Nu wel en ik zal het nooit meer vergeten. Dank je wel lieve Maartje dat je me dit hebt leren kennen.
Toon Hermans – Er moeten menzen zijn
Er moeten mensen zijn die zonnen aansteken
Voordat de wereld verregend
Mensen die zomervliegers oplaten
Als ’t ijzig wintert
En die confetti strooien tussen de sneeuwvlokken
Die mensen moeten er zijn
Er moeten mensen zijn die aan de uitgang van ’t kerkhof ijsjes verkopen
En op de puinhopen mondharmonica spelen
Er moeten mensen zijn die op een stoel gaan staan
Om sterren op te hangen in de mist
Die lente maken van gevallen bladeren
En van gevallen schaduw licht
Er moeten mensen zijn die ons verwarmen
En die in een wolkeloze hemel
Toch in de wolken zijn
Zo hoog
Ze springen touwtje langs de regenboog
Als iemand heeft gezegd:
Kom maar in m’n armen
Bij dat soort mensen wil ik horen:
Die op het tuinfeest in de regen dansen
Ook als de muzikanten al naar huis zijn gegaan
Er moeten mensen zijn die op het grijze asfalt
In grote witte letters ‘liefde’ verven
Mensen die namen kerven in een boom vol rijpe vruchten
Omdat er zoveel anderen zijn die voor de vlinders vluchten
En stenen gooien naar ’t lenteblauw
Omdat ze bang zijn voor de bloemen
En bang zijn voor ik hou van jou
Ja, er moeten mensen zijn met tranen als zilveren kralen
Die stralen in het donker
En de morgen groeten
Als het daglicht binnenkomt op kousenvoeten
Weet je, er moeten mensen zijn die bellen blazen
En weten van geen tijd
Die zich kinderlijk verbazen
Over iets wat barst van mooiigheid
Ze roepen van de daken dat er liefde is en wonder
Als al die anderen schreeuwen: alles heeft geen zin
Dan blijven zij roepen: nee, de wereld gaat niet onder
En zij zien in ieder einde weer een nieuw begin
Zij zijn een beetje clown
Eerst het hart en dan het verstand
En ze schrijven met hun paraplu ‘i love you’ in het zand
Omdat ze zo gigantisch in het leven opgaan
En vallen en vallen en vallen en opstaan
Bij dat soort mensen wil ik horen:
Die op het tuinfeest in de regen blijven dansen
Ook als de muzikanten al naar huis zijn gegaan
De muziek gaat door
De muziek
Gaat
Door
Als je dit prachtige lied wilt horen, kun je terecht op onderstaande website:
http://www.youtube.com/watch?v=HcbM4gPsbH4
Tot de volgende keer!