Bomen
In onze boekenkast, waar oud en rijp, jong en groen door elkaar staat, vond ik een juweeltje terug.
Het is een boek vol foto’s gemaakt door enkele bekende Nederlandse fotografen zoals Ernst Nieuwenhuis, Wim Riemens, Jan van de Kam en Rob de Wind.
Schrijver Hans Bouma zocht de foto’s uit en schreef bij elke foto een prachtige tekst.
Het boek heet ‘Waar de natuur nog ademt’. De foto’s zijn allemaal in zwartwit.
Met dit boek hoopt de schrijver te laten zien hoe kostbaar onze natuur is, dat we er zuinig op moeten zijn.
Het verdwijnen van de natuur betekent een regelrechte bedreiging voor ons voortbestaan, zegt Hans Bouma. En ik ben het helemaal met hem eens.
Hij laat in dit boek niet alleen de natuur zien zoals die ons vrijwel ongerept omringt, maar ook de oprukkende wereld van de beschaving. Het contrast tussen beiden schreeuwt om na te denken waar we mee bezig zijn. Want we hebben de natuur zo nodig. Want zonder natuur, is er geen hoop meer.
Het eerste wat ik al bladerend in dit prachtige boek tegenkwam, was een foto van bomen. Ik heb zelf mijn eigen foto aan de tekst toegevoegd zodat jullie naast de tekst ook de sfeer van de foto kunnen proeven.
bomen
maken mij weemoedig
want zo verheven
zo standvastig
zo aardsgezind
ik leef maar slordig
schiet geen wortel
heb geen grond
onder mijn voeten
bomen
brengen mij terug tot
mijn ware proporties
hoog kijk ik
tegen hen op
mens ben ik maar
een wonder
als ik in hun schaduw
mag staan
Tot de volgende keer!
mooi gedicht, Riet !