Zeurkous
Af en toe betrap ik mezelf erop dat ik ‘zeur’. Dat ik steeds klaag over pijn, over alles wat ik niet meer kan en zo graag wil, over het inleveren en over mijn aandoening in het algemeen. Natuurlijk mag ik af en toe lekker zeuren, dat hoort erbij en is heel normaal. Maar ik wil niet een zeurkous genoemd worden. Dat is het signaal dat ik uit moet kijken of moet oppassen met wat ik zeg. Meestal zeggen anderen dat ik helemaal niet zeur, maar zelf vind ik het niet prettig. Dus probeer ik niet te ‘zeuren’. Ik heb dan ook een mooi stukje tekst gevonden wat ik jullie niet wil onthouden en dat ik ter harte probeer te nemen.
Er is zoveel liefs te zeggen, beste zeurkous.
Zeurkous is ‘vrouwelijk’ en ‘mannelijk’.
Waarom zoveel gezeurd,
m’n beste zeurkous?
De toon van je stem
wordt vervelend en zo oereentonig,
als een eindeloze klaagzang.
Waarom moet je zeuren,
als je je zin niet krijgt,
als ’n ander verkeerd doet?
Je maakt het leven zo zuur
Met je gezanik en je geleuter
over honderd en één futiliteiten.
Zeker, ’t zal weer gaan regenen
beste zeurkous
én als de zon schijnt,
wordt het natuurlijk weer te warm.
Het zijn slechte tijden,
beste zeurkous.
Ik weet het, de wereld is rot
en die jeugd van vandaag….
ik weet het, beste zeurkous.
En de politici dan? Eén rotte boel.
Je hebt het altijd al gezegd:
zakkenvullers zijn het.
Nooit doet iemand zijn werk goed,
beste zeurkous,
maar waarom
dat honderd keer gezegd?
Nooit raak je uitgepraat
over dingen die niet deugen,
en over mensen
die je niet kunt uitstaan.
En ik krijg sterk de indruk
dat het je voldoening schenkt,
dat het je deugd doet,
ofschoon het anderen
de keel uithangt.
Doe eens ’n ‘licht’ aan in je hart
dan komt er ‘licht’ in je ogen
om mooie dingen te zien
en lieve mensen.
Kijk, er is zoveel moois
en zoveel liefs te zeggen, beste
zeurkous.
maar je moet het leren:
‘Iets liefs zeggen óf zwijgen.’
Ik hoop dat ik niet zover kom dat deze tekst echt waarheid wordt, dus bewaar ik het als waarschuwing. Nooit te oud om te leren, tenslotte.
Tot de volgende keer!
Ik vind het woord zeuren zo negatief, voor mij mag ieder mens regelmatig en als het nodig is vertellen uitschreeuwen, huilen en lachen hoe hij of zij zich voelt.
Gevoelens met elkaar delen, maakt minder eenzaam en het gebeurt veel te weinig.