Wat lopen of Wadlopen?

In de vijfde klas van de HBS waar ik op school zat, werd in het voorjaar een wadlooptocht georganiseerd. Dat was mijn eerste kennismaking met het wad.. Het was een zwerftocht vanuit Pieterburen. Na mijn eerste stap in de blubber wist ik al dat ik dat n ooit meer zou doen.
Kniehoog door het natte slik ploeteren aan het begin én het einde van deze zwerftocht was een verschrikking. Bij iedere stap zakte ik helemaal weg en de moeite die het me kostte om mijn ben weer los te krijgen en iets verder weer neer te zetten werd een regelrechte nachtmerrie maar dan in werkelijkheid. Op de terugweg hebben ze me aan een stok door het slik naar de dijk getrokken waar we waren begonnen. Nooit meer! En daar heb ik me aan gehouden.

Toch ben ik sinds ons trouwen in 1976 meerdere keren geconfronteerd met het wadlopen. Jan was en is een fanatieke wadloper. Het is dat we er niet zo heel dichtbij wonen, maar het liefste zou hij zelf als gids mensen op sleeptouw nemen het wad op. Er liggen hier stapels kaartjes met stempels waarop staat dat hij een bepaalde tocht heeft gelopen. Ik denk dat er zeker 20 tot 25 van die kaartjes zijn.

Ook bij hem is de liefde voor wadlopen ontstaan tijdens de middelbare schooltijd. Maar hij is er mee doorgegaan in plaats van lekker aan de kant blijven zoals ik doe. Zijn hele leven lang probeert hij een paar maal per jaar een tocht te maken. Niet meer met de organisatie vanuit Pieterburen maar met het Wadloopcentrum Fryslân. Als oprechte Fries hoor je dat natuurlijk niet bij een Groningse organisatie te doen. Ook onze jongens zijn regelmatig mee geweest en gaan nog wel eens mee.

Het Wadloopcentrum organiseert door het jaar heen tochten naar de Waddeneilanden en naar diverse platen in de Waddenzee naast natuurlijk de zwerftocht. Dat is alleen mogelijk in het seizoen dat loopt van mei tot september. Daarvoor en daarna is het niet verantwoord vanwege de kou, het koude water en andere ongemakken die niet zo fijn zijn als je over het wad loopt.
De tochten worden ingepland afhankelijk van het tij want je wilt niet bij hoog water zwemmende je bestemming bereiken. En dat betekent dat diverse tochten naar bijvoorbeeld Ameland door het seizoen heen steeds op andere tijden beginnen.

De tochten naar de eilanden Schiermonnikoog, Ameland en Terschelling heeft Jan allemaal gedaan. Ook is hij diverse keren op de platen Rottumeroog, Engelsmanplaat en Simonszand, geweest. De lopers worden dan door een boot opgehaald en die brengt ze weer naar de plek waar de wadlopers hun vervoer hebben achtergelaten. Dat kan ergens midden in het niets zijn, langs de kwelders of een dijkje. De boot (meestal  om Waddentochten mee te maken) kan natuurlijk alleen varen bij hoog tij dus is het vaak wachten tot de geulen weer flink zijn gevuld en de boot kan varen en aanleggen in een haven.

Tijdens de tochten zie je honderden vogels die profiteren van het lage tij om eten te zoeken op de drooggevallen stukken. Ook heb je kans om zeehonden te spotten. Ze liggen op diverse zandbanken te wachten op hoog water want dan komt met het tij de vis de Waddenzee in en dat is voor hen weer voedsel dat wacht. Het is prachtig om vanuit een boot zo’n groep zeehonden te zien liggen. Niet te dicht bij komen want dan schrik je ze op.

Terug op de vaste wal ruik je het niet meer, maar iemand die niet is mee geweest ruikt het zilte slik wel degelijk. Het is een geur die lang bij blijft want je ruikt zee maar ook iets van grond, heel apart. Maar daar is dan de wasmachine weer goed voor.

Vandaag is Jan met een groep mensen die hij kent naar Rottumeroog. Het was om 12.45 verzamelen bij Lauwersoog en terwijl ik dit schrijf, ploeteren ze vast door het slik. Hopelijk is er niet te veel van dat spul zodat ze lekker op het harde zand kunnen lopen. Bij aankomst op de plaat even zwemmen in de geul om de ergste blubber van je af te spoelen en dan is het wachten op de boot die ze weer naar Lauwersoog brengt. Als ze voor middernacht thuis zijn vanavond, zou het mooi zijn.

Ook als ik het nog zou kunnen, zou ik het niet meer doen. Ik gun het de liehebbers van harte maar laat mij maar lekker wat lopen in plaats van wadlopen!

Tot de volgende keer!