Ik zou wel eens willen weten…

Al dagen speelt er een melodietje in mijn hoofd wat ik al jaren niet meer heb gehoord maar waarvan de tekst me blijft aanspreken. Het werd gezongen door Jules de Korte, de blinde pianist die zichzelf bij dit liedje begeleidde op de piano. Ik zie hem zo weer zitten met de bril met donkere glazen op zijn neus. Misschien helpt het plaatsen van de tekst mij om het liedje uit mijn hoofd te krijgen. Want hoeveel van jullie kennen deze nog?

Ik zou wel eens willen weten

Ik zou wel eens willen weten, waarom zijn de bergen zo hoog
Misschien om de sneeuw te vergaren
Of het dal voor de kou bewaren
Of misschien als een veilige stut voor de hemelboog
Daarom zijn de bergen zo hoog

Ik zou wel eens willen weten,
waarom zijn de zeeën zo diep
Misschien tot geluk van de vissen
Die het water zo slecht kunnen missen
Of tot meerdere glorie van God die de wereld schiep
Daarom zijn de zeeën zo diep

Ik zou wel eens willen weten,
waarom zijn de wolken zo snel
Misschien dat ’t een les aan de mens is
Die hem leert hoe fictief een grens is
Of misschien is het ook maar eenvoudig een engelenspel
Daarom zijn de wolken zo snel.

Ik zou wel eens willen weten,
waarom zijn de mensen zo moe
Misschien door hun jachten en jagen
Of misschien door hun tienduizend vragen
En ze zijn al zo lang onderweg naar de vrede toe
Daarom zijn de mensen zo moe...

De tekst heeft nog steeds heel veel in zich wat ook nu nog speelt. Waarom zijn de mensen zo moe? Door het jachten en jagen? Ik denk het, in ieder geval heb ik het gevoel dat bijna iedereen alleen maar voor zichzelf leeft en dat maakt de mensen zo moe. Ik wilde dat er meer mensen waren die streven naar vrede, naar rust, naar wijsheid, naar rechtvaardigheid en alles wat ik zo graag nog meer zou willen zien op deze wereld. Misschien maakt dit liedje sommigen wakker, ik hoop het.

Tot de volgende keer!

Ook mooi:

Medicijnen, medicijnen en nog eens medicijnen – 17 juli 2013 Liefde voor later – 18 juni 2013 Ik zou zo graag …. – 17 juni 2013