Liefde voor later
Gisteravond werd het eerste deel van een nieuw KRO-programma uitgezonden met de titel
‘Liefde voor later’. Hierin volgt Anita Witzier zeven gezinnen waarvan een van de ouders ongeneeslijk ziek is en over niet al te lange tijd zal overlijden. Al deze mensen zijn bezig een herinneringsdoos te vullen zodat hun kinderen als ze ouder zijn een stukje van hun vader of moeder terug kunnen vinden. Ze willen hiermee laten zien hoe ze in het leven staan, wat ze belangrijk vinden en hoe zij graag willen dat hun kinderen zich haar of hem herinneren.
Vanmiddag heb ik via Uitzending Gemist naar dit programma gekeken. Een van de vaders die ernstig ziek was, maakte voor zijn zoon en dochter een soort schilderij met daarop de tekst van ‘Long nights’. Deze song komt uit de film ‘Into the wild’.
Deze man stond zo positief in het leven dat ik daarvan onder de indruk was. Maar wat me het meeste raakte was de tekst .van dit nummer. En daarom plaats ik het hier vandaag de in mijn blog. Ik hoop dat jullie je net zo opgevangen voelen als ik me voelde.
LONG NIGHTS
Have no fear
For when I’m alone
I’ll be better off than I was before
I’ve got this life
I’ll be around to grow
Who I was before
I cannot recall
Long nights allow me to feel…
I’m falling…I am falling
The lights go out
Let me feel
I’m falling
I am falling safely to the ground
Ah…
I’ll take this soul that’s inside me now
Like a brand new friend
I’ll forever know
I’ve got this life
And the will to show
I will always be better than before
Long nights allow me to feel…
I’m falling…I am falling
The lights go out
Let me feel
I’m falling
I am falling safely to the ground
Ah…
Tot de volgende keer!
mooi ‘hé!