Gedwongen naar huis
Gisteren zag ik in het NOS-journaal van 20.00 uur ’s avonds een huilende bejaarde dame te midden van dozen en koffers en plastic zakken zitten.
Ik kon mijn ogen bijna niet geloven toen er werd verteld wat er hier aan de hand was.
Deze keiharde regering heeft er namelijk voor gezorgd dat mensen die tot nu toe in een verzorgingshuis wonen en zorg krijgen uit het verzorgingshuis worden gezet. En dat allemaal omdat er bezuinigd wordt op de zorg. En dat zijn dan nog maar de eerste stapjes..
Het is vanaf begin dit jaar niet meer mogelijk om naar een verzorgingshuis te gaan als je maar een zorgzwaartepakket 1 of 2 hebt. Dat betekent lichte zorg, in de vorm van hulp bij douchen en aankleden, wat huishoudelijke hulp en hulp bij het ogen druppelen of steunkousen aantrekken of andere lichte medische handelingen. Ook de zorg voor de warme maaltijd valt hier onder. Deze mensen moeten voortaan gewoon thuis blijven wonen waar ze dan de nodige hulp krijgen.
Dat betekent ook dat kamers in verzorgingshuizen niet meer bezet worden door nieuwe cliënten als er door een sterfgeval of overplaatsing naar een zwaardere afdeling een kamer vrij komt. En de tehuizen kunnen het zich niet veroorloven deze kamers leeg te laten staan want omdat er geen cliënten meer wonen, komt er ook geen geld meer binnen van de zorgverzekeraars. De paar mensen die dan nog wel op zo’n afdeling wonen, krijgen nu dus regelmatig te horen dat ze weer voor zichzelf moeten gaan zorgen. Ze worden gedwongen weer naar huis te gaan. Als dat er nog is tenminste.
En als er geen thuis meer is, moet er woonruimte gevonden worden en wordt er een groot beroep op familie en vrienden/buren/kennissen gedaan om mee te helpen. Mantelzorgers schrikken zich een hoedje. Ze kwamen toch al een paar keer in de week bij opa of oma of oom en tante om ze voor te lezen en mee te nemen voor een wandelingetje of wat boodschapjes te doen. Moeten ze nu ook nog opa en oma onder de douche gaan zetten en er dagelijks de medicijnen klaarmaken?
Ze waren tenslotte toch naar het verzorgingshuis gegaan omdat het allemaal teveel tijd en moeite koste en de zorg te zwaar werd?
Ik vraag me werkelijk af wat deze regering bezielt. Oude bomen moet je niet verkassen, is een duidelijk gezegde. Hoe vaak hoor je niet dat als je oudere mensen verkast dat ze dan heel snel daarna de moed opgeven en sterven? En nu laten we toe dat het wordt gedaan. Je zou er haast wat van denken. Zorgverzekeraars horen niet hun eigen gang te gaan, maar het beleid uit te voeren wat ze wordt opgelegd. Ze verdienen miljarden aan ons en toch wordt er aan alle kanten geknepen en gewrongen. En dat gaat dus ten koste van mensen die echt hulpbehoevend zijn en die door deze manier van werken gewoon op straat worden gezet.
Ik begin me steeds meer te schamen. Te schamen voor het gedrag van deze regering en voor het gedrag van de zorgverzekeraars. En dan kan minister Schippers wel roepen dat de miljardenwinst van deze laatste groep terug moet naar de mensen die de premie steeds maar verhoogd zien worden, Maar de zorgverzekeraars zitten op hun geld en klagen steen en been dat de kosten veel te hoog zijn. Er wordt niet meer naar mensen gekeken. Er wordt gekeken naar winstmarges en hoe hoog de bonus van de bazen dit jaar wordt. Dit land gaat naar zo langzamerhand richting de afgrond en ik zie het steeds sneller zakken.
Ik weet ook hoe moeilijk het is hier iets aan te doen, maar ik kan in ieder geval mezelf laten horen en dat probeer ik dan ook maar met dit blog. Schamen jullie je ook?
Tot de volgende keer!
ernstig en zorgelijk is dit, hé!