Plantjes

Een van de dingen die mensen zullen opvallen als ze bij ons de kamer binnen komen, is dat er planten staan, veel planten. Zelfs in  de hal staat een grote palm die in 1975 al in het appartement stond waar eerst een zus van Jan woonde en toen Jan zelf voordat hij bij mij introk. De palm is toen meeverhuisd naar mij toen en deelt ondertussen zijn leven met ons. Hij is heel groot. Zo groot dat hij niet meer in de kamer past.
We hebben twee halletjes; het halletje waar je binnenkomt en waar de kapstok is en daarachter een grotere ruimte met de houten trap naar boven  en een grote ruimte onder de trap. Daar staat de palm nu.

Ik heb wel eens samen met iemand van de thuiszorg geprobeerd de palm toch in de kamer neer te zetten, maar hij is zo groot dat hij de halve kamer in beslag neemt en we zouden dan niet veel zitruimte over houden. Dus is de hal de beste plaats.

In de woonkamer hebben we een vensterbank en daarop is alleen in het midden een plekje vrij voor de poesjes. Ze zitten daar ook regelmatig samen naar buiten te kijken. Ook liggen ze er wel eens languit te stoven boven de radiator en in het zonnetje achter glas. De rest van de vensterbank staat vol met planten. Er staat een grote potloodplant en die stekt  heel erg gemakkelijk. Je breekt er een takje af, doopt het takje even in de aarde zodat het ‘bloeden’ ophoudt en je zet het takje rechtop in de grond. Binnen de kortste keren gaat het takje aan het groeien. Er staan nu nog twee stekjes. De anderen heb ik allemaal weggeven. Ook staat er een stek van een citroengeranium. Die is al weer groter dan de moederplant waar ik deze van gestekt heb. Ook hierbij geldt dat je een blad afbreekt en dat meteen in de grond stopt. Ook dit groeit meteen. Meestal zijn de stekken mooier dan de moederplant, want in het begin kun je ze in toom houden door steeds de top eruit te halen waardoor de plant breder wordt. Maar zo gauw er meer takken en blaadjes groeien wordt het vaak een warboel en begin ik opnieuw met wat stekken waarvan ik dan ook weer de meeste weggeef.

Ook staat er een lidcactus die ik nu al twee keer uitbundig aan het bloeien heb gehad. Prachtig die rood-paarse bloemen. Nu is hij blijkbaar aan rust toe want er is geen knopje meer ter bekennen.
In de kamer staat ook een gatenplant van 1,5 meter hoog inmiddels die pas geleden is verpot en nu ineens weer volop aan het groeien is en nieuwe bladeren produceert. De yucca in de hoek van de kamer blijft het ook goed doen net als de ficus benjamini die ernaast staat.

Ik ben gek op ‘rare’ planten. Vetplanten met heel apart blad of hoe je de blaadjes dan ook moet noemen, hebben mijn voorkeur. Ook daarvan heb ik al meerdere stekken gemaakt en die staan nu weer te pronken.
De twee plantenbakken die er dan ook nog zijn, een kleintje van 20 cm Ø en een grote van 35 cm Ø. In beide bakken zitten meerdere planten.

De enige plant die niet zo goed gedijt bij mij is de orchidee. Ze staan een paar maanden volop te pronken om vervolgens luis te krijgen en dan zijn binnen de kortste keren de bloemen afgevallen en heb ik een paar groene staken over, die ik dan maar buiten zet of weggooi. Het is jammer, maar blijkbaar ben ik geen orchideeënhoeder.

Rommelen met plantjes is leuk. Stekjes maken en opkweken ook. Alleen het tilwerk is niet aan mij besteed en daar heb ik dan hulp bij nodig. Ook de grote zak met potgrond is veel te zwaar. Maar de bloempotten goed schoon maken, een grote scherf onderin leggen en dan de nieuwe potgrond in de pot doen, levert een dankbare plant op die het weer beter gaat doen. En ik heb veel plezier van het kijken naar mijn stekjes en bijzondere planten. Zou het dan toch waar zijn dat planten beter gedijen als je tegen ze praat?

Tot de volgdende keer!