Genoeg

Voor vandaag is het genoeg.

Voor vandaag heb ik genoeg pijn gehad.

Voor vandaag ben ik het zat.

Ik ben het zat dat ik altijd pijn heb.

Ik ben het zat dat ik geen boerenkool meer kan eten.

Ik ben het zat dat mijn darmen verstopt zitten of dat ik  naar de wc moet rennen om op tijd te zijn.

Ik ben het zat dat ik het koud heb.

Ik heb er genoeg van dat ik zweet als otter terwijl ik ril van de kou.

Ik heb genoeg van maaltijdsalades.

Ik heb genoeg van het pillen tellen.

Ik heb genoeg van mijn lijf.

Ik heb genoeg van…..

Waarvan heb ik eigenlijk genoeg?

Heb ik genoeg van mijn omgeving?

Heb ik genoeg van mezelf zoals ik nu ben?

Heb ik genoeg van mijn leven?

 

Ik weet het niet…

Voor vandaag weet ik wel dat het genoeg is….

Morgen komt er wel een nieuwe dag.

Een dag waarop er weer genoeg is…

Genoeg pijn…

Genoeg pillen….

Maar ook dan is er genoeg liefde om weer verder te gaan….

Tot overmorgen….

En verder….

Riet

 

 

Iedere dag opnieuw staat onze krant, mijn tijdschriften en vooral mijn mailbox en de door mij gebruikte websites vol met zogenaamde aanbiedingen. ‘Hoezo zogenaamd?’ hoor ik je vragen. Het zijn echt wel aanbiedingen hoor.

“Drie hele dagen naar Lissabon, voor de helft van de prijs!”, zegt de website..

“U kiest een behandeling, wij betalen de toegang van het welnesscentrum”…..

“Deze prachtige laarzen nu in vier verschillende kleuren van € 99,- voor maar € 69,-“…..

“Workshop glasblazen in onze verbouwde boerderij. Nu de vierde deelnemer gratis” …..

“Leuk, kom zelf chocolade cupcakes maken en opeten, nu voordeliger dan ooit”…..

En zo kan ik nog heel lang doorgaan.

Maar voor mij zijn het geen aanbiedingen, voor mij zijn het ……. Hmm, ik heb er even geen woorden voor. Laat ik het maar afwijzingen noemen. Want zo voelt het wel.

Ik probeer al die aanbiedingen te negeren, gauw een andere kant op te kijken, of net te doen of ze er niet zijn. Maar ze zijn  er wel en steeds meer. Kijk maar eens goed om je heen. Facebook, Twitter en heel veel andere social media doen eraan mee.

Waarom het  afwijzingen zijn? Ik kan er niets mee, met die aanbiedingen. Want ze zijn niet geschikt voor mensen zoals ik, die chronisch ziek zijn en een groot deel van de dag in bed liggen of domweg geen energie genoeg hebben om de hele dag mee te doen. Of te veel pijn hebben om leuke laarzen te passen …..

Ik kan niet zomaar 3 dagen naar Lissabon met het vliegtuig want zo lang zitten kan ik niet. Bovendien is er geen hoog-laagbed op de plaats van bestemming, is er niemand om me te helpen met douchen en aankleden, heb ik geen verklaring dat ik mijn morfine voor die dagen over de grens mee mag nemen want dat duurt dagen voor je dat rond hebt en kan mijn hoofdsteun, mijn speciale kussens en noem maar op wat ik allemaal nodig heb alleen mee als we flink bijbetalen voor de bagage. Ze zien ons aankomen zeg…

Goh meid, ga dan mee naar een leuke workshop aquarel schilderen of sieraden maken of kaarsen maken? Oh, wat jammer dat je het niet een hele dag vol kunt houden. Maar je hebt toch je rolstoel? Te lang, te moe? Nee, dan kun je toch niet mee.

Morgen gaan we naar de sauna, van die bon laatst uit de krant. Ga je mee? Dat is goed voor je. Oh, dat mag niet vanwege de medicijnen? Goh, wat zonde.

En zo kan ik nog wel even doorgaan…..

Zo langzamerhand begint het te wennen dat deze aanbiedingen voor mij niet meer zijn weggelegd, want ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik een hele lieve man heb en twee geweldige zoons en ook nog een schoondochter die er samen voor zorgen dat er voor mij nog veel te genieten valt op een manier zoals die voor mij wel geschikt is.

Maar ik ben niet de enige met een beperking, een chronisch ziekte of handicap. Er zijn heel veel meer mensen die hier mee te maken hebben. Ook voor hen geldt vaak dat aanbiedingen afwijzingen zijn. Het is wrang dat zo een hele bevolkingsgroep achter hun voordeur en hun geraniums gehouden wordt.

Oh ja, je kan wel naar de Nieuwjaarsborrel van de gehandicaptenorganisatie waar je lid van bent want die halen je op met rolstoel en al. Of een uurtje bij de schoonheidsspecialiste zou ook nog net kunnen als je niet te moe bent om er te komen, maar daar blijft het dan bij.

Maar dat zijn geen aanbiedingen.

En dus vraag ik mij af: zijn de adverteerders en de verkopers die daar achter zitten zich wel bewust van het feit dat er een groep mensen is voor wie deze aanbiedingen ook als afwijzingen voelt? Of is er geen winst te behalen? Moet daar te veel geld op toegelegd worden?

Het verbaast me dat er pas één maal (voor zover ik weet tenminste)een initiatief is geweest om bedlegerige patiënten een leuke dag te bezorgen. Alles werd geregeld tot vervoer aan toe. Fantastisch! Maar zo weinig, slechts één keer….

Maar ik daag u uit. Ik daag iedereen uit om een plan te bedenken zodat ook voor deze vergeten groep mensen er aanbiedingen komen zodat ook zij kunnen genieten van datgene wat er in deze tijd allemaal voor leuks te doen is. En dan niet aankomen met een heel klein rijtje van vier of vijf aanbiedingen. Nee, minstens een pagina vol…

Ik ben erg benieuwd of er mensen zijn die zich hiervoor in willen zetten. Zelf wil ik ook graag meedenken maar dat zal dan wel vanuit mijn bed zijn.

Kom op, neem de handschoen op en laten we ons samen sterk maken hiervoor.
Laat je horen allemaal! Ik ben erg benieuwd…

Riet