Kater Theo en meer

Hij, ja natuurlijk is het een hij, is klaar. Wie ik daarmee bedoel? Natuurlijk kater Theo. Zijn wangetjes zijn wat dik en zijn oortjes zitten wat laag en zijn neus, ja, wat moet ik daarvan zeggen.
Nou ja, het maakt niet uit. Hij is en blijft een leuke kater toch?

SAMSUNG

Ondertussen  ben ik ook al weer begonnen aan een mooie sjaal van Unicat. Dit keer met ananaspatroon. Het begint er al een beetje op te lijken, maar ik wil eerst wat verder zijn voor ik dat aan jullie laat zien.

Vanmiddag ben ik de hele middag bezig geweest met het vinden van een geschikt patroon voor een soort van tuniek. Iets gemakkelijks wat ik zo over een t-shirt aan kan trekken en toch leuk staat. Het moet niet strak zitten en bewegingsruimte hebben en net over de heupen vallen. Dus heb ik Pinterest onveilig gemaakt. Daar zie je de meest fantastische dingen voorbij komen en ik realiseer me steeds meer wat mensen toch voor prachtige dingen kunnen bedenken en maken. Daar ben ik maar een amateurtje bij. Ik kan hooguit iets namaken.

Maar zelf iets bedenken uit mijn blote hoofd? Dat heb ik echt nog nooit gedaan en ga ik nu dus doen. Voor het eerst! Van Hanneke kreeg ik vorig jaar een tas vol prachtig fel roze garen met een glittertje en ik ga nu zelf aan de hand van de maten van een tuniek op Pinterest mijn eigen patroon bedenken van gehaakte steken. Ik heb wat voorbeelden gevonden en dat heeft me doen besluiten dat ik het ook kan. Ik zal het resultaat showen als het klaar is. Ben benieuwd hoe die felroze kleur me zal staan. Misschien wel als een vlag op een modderschuit. En als dat zo is, geef ik hem meteen weg. Maar ik zal jullie eerst laten zeggen wat jullie ervan vinden. Dan moet ik natuurlijk wel eerst aan het haken, maar dat doe ik morgen, of overmorgen, als ik de slaap uit heb.
Jullie horen weer van me.
Tot de volgende blog!

 

Zoveel te doen….

Het is al weer even geleden dat ik wat heb laten zien van wat ik allemaal doe overdag.  Daar kwam natuurlijk ook de zenuwblokkade bij van afgelopen dinsdag maar daar vertel ik een andere keer wat over. Eerst mijn bezige handen – tussen alle slaapjes door- want ik blijf ook overdag een vreselijke slaapkop.

Vandaag kreeg ik het prachtige garen binnen van Jeanet van ‘Blij dat ik brei’ voor een cirkelvest. SAMSUNGDe kleuren zijn op de foto niet zo helder, maar misschien kun je je er iets bij voorstellen.  Het is Scheepjes Softfun Batik, kleur 2702 voor de liefhebbers. Uiteraard jeuken mijn handen om eraan te beginnen, maar ik moet van mezelf eerst kater Theo en de Lilleliis-pop afmaken en eigenlijk liggen er ook nog wat prachtige sjaals van Unicat te wachten.

Gisteren ben ik begonnen met het wegwerken van alle draadjes aan weerszijden van mijn deken van de Crochet Along. En ik heb ervoor gezorgd dat ik weer helemaal bij ben met alle nieuwe randen.

SAMSUNG

SAMSUNG

 

 

 

 

Ook lag er een zonnetje te wachten om na te maken. Ik kreeg het zonnetje van Chantal Curinckx uit België als opkikkertje. Mijn nagemaakte exemplaar gaat naar iemand die dat ook heel hard verdient. Vandaag tijdens weer een etappe van de Ronde van Italië heb ik lekker door gehaakt en het zonnetje is klaar.

SAMSUNG

 

 

 

 

 

Dank je wel Chantal.

Toch wel een voldaan gevoel dat er weer wat klaar is.
Tot de volgende keer!

 

Kater Theo

Zoals ik al eerder vertelde, ben ik druk met allerlei haak- en brei-ideeën. Er zijn sinds het haken en breien weer helemaal in opmars is, heel veel websites en blogs waar je inspiratie op kunt doen. Bij heel veel van die blogs en websites heb ik me aangemeld als volger.
Maar tot veertien dagen geleden had ik nog nooit gereageerd op het een of andere blog. Dat veranderde toen er een zogenaamde give-away werd aangekondigd.

Bij een give-away verloot de beheerder van het blog of de website iets onder de volgers die dan ook nog een berichtje plaatsen.
Ik dacht dat het leuk zou zijn om mee te doen op de blog van Margaret “Amber’s Creaties”. Daar kon je namelijk een patroon winnen en je  mocht dan een patroon uitzoeken.
Er hadden al heel veel mensen gereageerd dus ik had nooit verwacht dat ik tot de winnaars zou behoren, maar dat gebeurde wel.

Begin van de week hoorde ik van Margaret dat ik één van de winnaars was en een patroon mocht uitzoeken. Maar er zijn zoveel leuke patronen te koop, dat het moeilijk kiezen was. Uiteindelijk heb ik gekozen voor het haakpatroon van kater Theo. Dit patroon is ontworpen door Herriët van “Stip & Haak”.

Kater Theo - kopieIk ben er heel erg blij mee. Ik heb inmiddels het patroon al binnen en als ik mijn sjaal klaar heb, is kater Theo aan de beurt. En ja, ook in knalrood. Als hij klaar is, laat ik hem meteen zien.
Dit patroon mag echt niet worden nagemaakt. Als je kater Theo ook wilt haken, kijk dan op de blog van Herriët:
http://stipenhaak.blogspot.nl/p/mijn-patronen.html.
Blog van Margaret is:
http://amberscreaties.blogspot.nl/

Dus haakliefhebbers, weer veel te zien en te proberen.
Tot de volgende blog!

Idioot

Idioot? Wie gebruikte deze woorden en dan nog wel in het journaal ook. Maar toen ik begreep waar het over ging, kon ik het alleen maar beamen. Kinderombudsman Marc Dullaert had aan de bel getrokken omdat het zogenaamde ‘kinderpardon’ zorgt voor schrijnende situaties, maar waar gaat het nu eigenlijk om?
De PvdA had met de VVD toen ze samen gingen regeren afgesproken dat er een ‘pardon’zou komen voor kinderen van vluchtelingen die langer dan vijf jaar in Nederland wonen, de taal goed spreken, ingeburgerd zijn en – en nu komt het – bekend waren bij het Rijk.
Staatssecretaris Teeven werd belast met de uitvoering daarvan.
In de praktijk blijkt nu dat dat er kinderen zijn die voldoen aan alle eisen behalve dat zogenaamde ‘bekend’ zijn. Deze kinderen worden zonder pardon met hun ouders uitgezet. Uitgezet naar een land dat ze niet kennen, waarvan ze de taal niet spreken en waar vaak geen school is of geen medische voorzieningen.

Natuurlijk zijn deze kinderen wel bekend. Hun ouders mogen dan illegaal in Nederland zijn, maar al deze kinderen zitten op school, bezoeken als het nodig is de dokter, zijn lid van de bibliotheek enzovoorts. Maar dat vindt de staatssecretaris niet genoeg. Nee, die kinderen moeten ook bekend zijn op het ministerie. Ben je dat dan niet, vraag ik me af, als je op school zit? De gemeente weet toch waar je woont? Maar dat geldt blijkbaar niet.

Volstrekte willekeur is het. Je kunt kinderen die hier zijn geboren niet zomaar met hun ouders over de grens zetten. Dat is schandalig, ongehoord en inderdaad idioot. En dan hoor ik die gladjanus van een Samson van de PvdA ook nog zeggen dat de staats zijn werk prima doet en dat je ergens een grens moet trekken. Over de ruggen van kinderen heen, meneer Samson? Volgens mij heeft u, net als de heer Teeven en de heer Rutte, een steen in uw borstkas zitten in plaats van een hart.

Over hoeveel kinderen hebben we het? Iets meer dan honderd?
Met hun familie? Weet u heren, dat we vorig jaar niet eens het quotum van 500 toe te laten vluchtelingen hebben gehaald?
Nee, u met uw goede hart krijgt dat niet eens voor elkaar. Andere landen vangen duizenden vluchtelingen op, maar Nederland verklaart bij voorbaat al bijna iedere vluchteling of asielzoeker tot ongewenst persoon en heeft dan de goedheid om per jaar 500 van deze mensen toe te laten. Deze groep krijgt dan opvang, onderdak maar niet veel meer.

IK vraag me steeds vaker af in wat voor land wij eigenlijk leven. Een land zonder mededogen, met alleen oog voor geld. Het menselijk aspect is bijna helemaal verdwenen in Den Haag, dat bolwerk van politiek geneuzel en gedoe.
Maar dat ook kinderen van vluchtelingen daar de dupe van worden, vind ik echt het meest idiote wat ik ook heb gehoord.

Laten we met z’n allen de kinderombudsman steunen met zijn werk om deze kinderen veilig in Nederland te laten wonen.
Dus teken ook de petitie voor een eerlijk kinderpardon. Dat kan op de website van Defense voor kinderen. Tekenen jullie allemaal mee?

www.vluchtelingenwerk.nl/kinderpardon?utm_source=Nieuwsbrief&utm_medium=email&utm_campaign=kinderpardon

Tot het volgende blog!

Druk, druk, druk….

Kennen jullie dat, dat je eigenlijk niet stil kunt zitten? Of zoals in mijn geval niet stil kunt liggen? Wat dat betreft lijk ik op mijn moeder. Die was ook altijd bezig. Ook al doe ik niets meer aan het huishouden, boodschappen doen, eten koken enzovoorts, toch ben ik voortdurend bezig.

Alleen als de pijn erg toeslaat en ik dan wat extra pilletjes tegen de pijn neem, word ik gedwongen om stil te liggen, domweg omdat ik dan in slaap val. En dat vind ik al frustrerend genoeg. Ik heb al zo weinig tijd voor al die leuke dingen die ik nog wil maken en die allemaal ergens op mijn laptopje of in mijn hoofd aan het broeien en borrelen zijn.

En dan vind ik het ook nog lastig om iets af te maken. Meestal omdat ik iets tegen kom dat op dat moment net even iets leuker is dan dat waar ik mee bezig ben. Vandaar dat Jan ook regelmatig moppert als de (inmiddels aardige gegroeide) hoeveelheid wolletjes en katoentjes weer wordt uitgebreid. In de kamer staan op dit moment al maanden plastic voorraadbakken in allerlei maten die vol zitten met alles wat ik heb verzameld. Inmiddels ben ik wel zover dat alles is gesorteerd en dat wat bij elkaar hoort ook in dezelfde bak zit. Ik kan zien wat er in iedere bak zit en de etiketten liggen klaar, zodat ik ook nog op de bak kan schrijven wat erin zit. De bedoeling is dan om  daarna de patronen die ik heb uitgezocht in de bak met de daarvoor bestemde wolletjes te stoppen. De stapel patronen is gegroeid tot een centimeter of vijftien en als ik alles zou printen wat er nog verstopt op mijn laptop staat, zou de stapel patronen uitdijen tot ongekende proporties. Dat doen we dus maar niet. Ik ga pas een patroon printen als ik met het een of ander wil beginnen.

Maar nu eerst moeten er toch dingen af. SAMSUNG

Naast de deken die ik jullie de vorige keer liet zien (de CAL 2014) haak ik op dit moment  een peuterponcho in roze.

 

En er liggen ook twee sjaals te wachten.

SAMSUNGEen van die sjaals, de Cameo van Paulina Popiolek is voor eenderde klaar. Het is een prachtig gebreid tweekleuren patroon en de kleuren zijn exact de kleuren van mijn wintercape, aqua en zwart.
De tweede sjaal waar ik nog aan moet beginnen, is de Fallen Leaves van Wieke van Keulen, een Nederlandse ontwerpster die de mooiste dingen ontwerpt en ik ben dol op haar patronen.
Deze sjaal haak ik van Unicat garen wat een prachtig kleurverloop heeft. In mijn geval van aqua naar korenblauw.

SAMSUNG

 

 

 

 

 
Bovendien liggen er nog een aantal sjaals die ik moet blocken. Jullie zullen je afvragen wat dat nu weer is. Nou, het komt er op neer dat je de sjaal bevochtigt, en dan op maat spant met spelden en aan de lucht laat drogen. Dat nat maken doe ik met een speciaal wolwasmiddel, Eucalan, wat je niet hoeft uit te spoelen en het garen heel zacht en minder kriebelig maakt. Maar lang staan lukt niet en dat moet je wel kunnen bij het blocken, dus de sjaals blijven nog even liggen tot na 20 mei.

En tenslotte de overzichtsfoto..
Als jullie geïnteresseerd zijn in de websites, het garen en/of de patronen, laat het dan even weten.

Tot het volgende blog!

SAMSUNG